BORÇKA

ARTVİN İLİ BORÇKA İLÇESİ
BORÇKA İLÇE TANITIM
borçka
artvin borçka
borçka artvin

borçka resimler
borçka fotoğralar
borçka manzaralar
borçka görüntüler
borçka harita
borçka haber
borçka video
borçka spor
borçka ulaşım
borçka iklim
bporçka turizm
borçka otel
borçka yurt
borçka pansiyon
borçka konaklama
borçka konut
borçka emlak
borçka daire
borçka arsa
borçka toki
borçka lojman
borçka kiralık
borçka satılık
borçka sağlık
borçka hastahanesi
borçka devlet hastahanesi
borçka kaymakamlık
borçka belediye
borçka nüfus
borçka emniyet
borçka meb
borçka eğitim
borçka okul
borçka kurs
borçka lisesi
borçka ekonomi
borçka sanayi
borçka ticaret
borçka tarım
borçka hayvancılık
borçka baraj
borçka ekoloji
borçka dernek
borçka yemekleri
borçka dağları
borçka akarsuları
borçka yaylaları
borçka tulum
borçka gölet
borçka doğa
borçka gezi
borçka tatil
borçka kültür
borçka sanat
borçka

 BORÇKA İLÇESİ

BORÇKA İLÇE TANITIMI
Tarih, Coğrafi Yapı, Nüfusu

 
BORÇKA RESİMLERİ
BORÇKA FOTOĞRFLARI
BORÇKA TANITIMI
BORÇKA TARİHİ
BORÇKA GÖRSELLER

BORÇKA
ARTVİN BORÇKA
BORÇKA KÖPRÜLERİ
BORÇKA DAĞ TURİZMİ

BORÇKA İLÇE TARİHİ VE COĞRAFYA
Artvin ve Borçka’nın da içinde bulunduğu bölgeye ilk yerlerşenlerin Orta Asyadan gelen “HURRİLER” olduğu yazılı kaynakların incelenmesinden anlaşılmaktadır. M.Ö 2000 yılından başlayarak Hurilerin yöreyi de içine alan geniş bir bölgede devlet kurdukları bilinmektedir.

İBRİGA SAPELİ
 Daha sonra Urartuların Hitit İmparatorluğunun yıkılması ile Borçka yöresine kadar yayıldıkları, M.Ö 720-714 yılları arasında Kimmerler, M.Ö 655‘de Sakalar daha sonra da Arsaklıların egemenlik kurdukları çeşitli kaynaklarda yer almaktadır.

M.S 576 Yılından itibaren bölgeye Bizanslılar hakim oldular. Halife Osman döneminde İslam Ordusu, 645 yılında Bizans ordusunu yenerek bu bölgeye hakim olmuştur. Sonraları Emeviler, Hazar Türkleri ve Bagratlılar bölgeye hakim olmuştur.

Büyük Selçuklu Devletinin kurulmasından sonra Artvin, Borçka, Şavşat, Yusufeli ve Ardanuç Selçuklu topraklarına katıldı(l063).Sonraları bölge Moğolların egemenligine girdi.

Borçka ve çevresi Yavuz Sultan Selim’in Trabzon Valiliği döneminde Osmanlı egemenliğine girdi. 1877-78 Osmanlı – Rus Harbinden sonra Kars, Ardahan, Artvin ve Batum ile birlikte Borçka da Anadolu’dan koparılarak Rus yönetimine bırakıldı. Bu tarihten sonra Borçka ve çevresi sık sık savaşlara sahne olmuştur.

30 Ekim 1918 tarihinde imzalanan Mondros Antlaşması’ndan hemen sonra Batum, Artvin, Borçka ve çevresi İngilizlerce işgal edilmiş, İngilizlerin ayrılmasından sonra da bölgeye Gürcüler girmiştir. Gürcülerin hakimiyeti 9 Şubat l921 yılına kadar sürdü. T.B.M.M. ultimatonu ile Gürcüler bölgeyi terketmiş, 7 Mart 1921 yılında Borçka, Artvin ve çevresi kesin olarak Anayurda kavuşmuş oldu.

Borçka İlçesi 7 Temmuz l921 tarihinde ilçe olmuş, 26 Haziran l926 tarih ve 877 sayılı kanunla da Bucak haline getirilmiş, 28 Mayıs l928 tarih ve 1288 sayılı kanunla da yeniden İlçe statüsüne kavuşturulmuştur.

BORÇK  İLÇE COĞRAFYA
İlçe, Karadeniz bölgesinin doğu ucunda, Artvin–Hopa Yolu üzerinde Çoruh Nehrinin kıyısında şirin bir yerleşim yeridir. Yalçın ve geçit vermeyen karlı dağların, gür ormanların, yatakları derin ve hırçın akarsuların yarattığı eşsiz güzelliğe sahip olan Borçka’nın İl Merkezine uzaklığı 32 Km. dir.
Batısı Hopa, güneyi Artvin ve Murgul, doğusu Şavşat, kuzeyi ise Gürcistan Cumhuriyeti toprakları ile sınır oluşturan ilçenin denizden uzaklığı 36 kilometre ve rakımı 125 m.dir.

İlçe topraklarının büyük bir bölümünü sarp ve geçit vermeyen dağlar kaplamıştır. Çoruh vadisi bu dağlık bölgeyi ikiye ayırmıştır. Dağlar, çoğu yerde geniş vadi oluşumların olanak vermeyecek şekilde yüksektir. Söz konusu özellik tarıma elverişli toprakların geniş alanlara yayılmasını da engellemiştir. İlçede ovalık alan bulunmamaktadır.

İlçe topraklarının büyük bir bölümünü Doğu Karadeniz sıra dağlarının doğu uzantısı kaplar. İlçenin doğusunda Çoruh vadisinin kuzeyinde yer alan en önemli kabartı “Karçal Dağı”dır (3414 m). Çoruh vadisinin güneyde yer alan “Balıklı Dağı Cankurtaran Geçidi “ ile geçit verir. Bu dağların uzantısı olarak yer alan irili ufaklı tepeler İlçe topraklarının engebeli görünümünü sağlar.

Dağ ve tepeleri ayıran derin vadiler, debi ve rejimi yüksek olan akarsu yataklarını oluşturur. İlçenin büyük vadisinde akan Çoruh Nehri, Artvin topraklarına Erzurum sınırlarından girer, Borçka’da Murgul, İçkale, Deviskel derelerini ve nihayet Aralık, Karşıköy ve Güreşen derelerini alarak Muratlı Köyüne geçer ve Gürcistan Cumhuriyeti sınırlarına girerek yurdu terk eder.

İlçenin önemli gölü Aralık Köyü yakınlarında bulunan “Karagöl”dür. Çevresi ormanlık olup, eşsiz doğal güzelliğe sahiptir. Alanı 50.000 m2’dir. Karçal dağları eteklerinde bulunan “Yıldız Gölü“ ilçenin ikinci gölünü oluşturur.

BORÇKA İLÇE İKLİM
Borçka İlçesinde Karadeniz iklimi hakimdir. Yaz ve kış mevsimlerinde bol yağış ve ılık hava egemendir.
BORÇKA İLÇE BİTKİ ÖRTÜSÜ

Bitki örtüsünü ağaçlar ve meralar teşkil eder. Meralar daha çok vadi tabanlarındadır. Dağların vadiye bakan yamaçları Ladin, köknar, çam ağaçlarının oluşturduğu “orman denizi” ile süslenmiştir. Yüksek kesimlerde ise bu ağaçlara meşe, kestane, kızılağaç gibi yapraklılar karışır. Orman gülleri, orman altı bitkileri ve eğreltiler ormanlık alanlarda dikkati çeker. Tarıma elverişli arazinin az olması, ormanların tahribine neden olmuştur. Yöre ormanlarının çevre ve yurt ekonomisine katkısı büyüktür. İlçenin 2007 Yılı Genel Nüfus Sayımı verilerine göre toplan nüfusu 29.079’dur. İlçe merkezinin nüfusu 10.433, köy nüfusu ise 18.646 kişidir.
BORÇKA İLÇE SOSYAL YAPI

Köylerin doğal yapısı, yaşam şartlarını zorlaştırdığından kırsal alanlardan şehir merkezlerine ve genellikle il dışına sürekli göç olgusu görülür.
İlçeye bağlı 1 Belediye, 4 Mahalle ve 36 köy vardır. İlçe merkezinde toplu yerleşim olmasına karşın, köylerde arazi yapısının dağlık olması nedeniyle dağınık yerleşim hakimdir.
Tarımsal nüfusun çoğunluğu çay, fındık, tütün ve orman ürünleriyle iştigal etmektedir.
İlçede kamuya ait 1 ve özel sektöre ait 2 çay fabrikası bulunmaktadır.

BORÇKA İLÇE EKONOMİ
İlçede yaygın olan çay ve fındık üretimi yöre insanın en önemli gelir kaynaklarını oluşturmaktadır. 1984 yılında hizmete açılan Muratlı Çay Fabrikası, çevre köylerde üretilen çay ürününü işlemektedir. 2002 yılı içerisinde 18.379 dekar alanda 4008 yaş çay üreticisinden 13.507 ton yaş çay alımı yapılarak 2.015 ton kuru çay üretimi gerçekleştirilmiştir. İşletmede 620 kişilik istihdam olanağı sağlanmaktadır. Zengin orman varlığının bulunduğu ilçede 17 marangoz atölyesi bulunmakta olup, bu atölyelerde genellkle 3 kişi çalışmaktadır. Tarımsal Kalkındırma kooperatiflerine ait 4 adet orman ürünlerini işleyen ve özel sektöre ait tesis bulunmaktadır. Yöre insanının önemli gelir kaynakları arasında orman ürünleri istihsali de bulunmaktadır.

BORÇKA İLÇE HAYVANCILIK
İlçede hayvancılığın ekonomik yaşantıdaki payı azdır. 2002 yılı itibari ile 10.760 büyükbaş ve 3.453 küçükbaş hayvan bulunmaktadır.. Hayvancılık tamamen iç tüketime yöneliktir. Orman köylerinde arıcılık yaygındır. İlçede 10.711 adet fenni kovan 2080 adet karakovan mevcut olup, yıllık ortalama 255 ton bal üretimi sağlanmaktadır. İlçede 2 alabalık üretim tesisi bulunmaktadır.

BORÇKA İLÇE TURİZİM
Borçka turizm değeri olan doğal ve tarihi zenginliklere sahip olmasına karşın, ilçede turizm sektörü yeterince gelişmemiştir.
İlçe Karçal Dağlarının eteklerini kaplayan geniş yaylalar (Karçal Yaylaları, Küçük Yayla), irili ufaklı tepeler (Vergetil Sırtı), soğuk suları (soğuk su, beyaz su), dere ve gölleri (Karagöl,Yıldız Gölü) ile doyumsuz manzaralar arz eder.
Aralık Köyü sınırları içerisinde bulunan Karagöl, “orman denizi” içerisinde kapkara deniz görünümlü, alabalığı, buz gibi soğuk suyu ve eşsiz manzarası ile önemli bir kamp yeridir. İlçe, balıkçılık (Alabalık) ve av turizmi (Ayı,Domuz , Çakal, Tilki, Kurt, Dağ Keçisi, Vaşak vb. ) açısından zengin bir potansiyele sahiptir.
İlçenin doğusunda bulunan Karçal dağları dağ turizmine oldukça musaittir. Dağcılar için bir cennet sayılabilecek Karçal dağları (3400 m), eşşiz güzellikteki manzaraları, buzulları, buzul devrinden kalma irili ufaklı gölleri, buzulların erimesinden doğan dereleri, tarihi kemer köprüleri ve yaylaları ile zengin bir turizm potansiyeline sahiptir.

İlçede 22’si Tarımsal Kalkınma, 1’i Motorlu Taşıyıcılar, 1’i Minibüsçüler, 1’i Esnaf ve Kefalet, 1’i Konut ve 1 Damperli Kamyoncular Kooperatifi olmak üzere 27 kooperatif bulunmaktadır.
BORÇKA İLÇE TARİHİ
Artvin ve Borçka'nın da içinde bulunduğu bölgeye ilk yerleşenlerin Orta Asya’dan gelen 'HURRİLER” olduğu yazılı kaynakların incelenmesinden anlaşılmaktadır. M.Ö 2000 yılından başlayarak Hurilerin yöreyi de içine alan geniş bir bölgede devlet kurdukları bilinmektedir. Daha sonra Urartuların Hitit İmparatorluğunun yıkılması ile Borçka yöresine kadar yayıldıkları, M.Ö 720-714 yılları arasında Kimmerler, M.Ö 655‘de Sakalar daha sonra da Arsaklıların egemenlik kurdukları çeşitli kaynaklarda yer almaktadır.

M.S 576 Yılından itibaren bölgeye Bizanslılar hakim oldular. Halife Osman döneminde İslam Ordusu, 645 yılında Bizans ordusunu yenerek bu bölgeye hakim olmuştur. Sonraları Emeviler, Hazar Türkleri ve Bagratlılar bölgeye hakim olmuştur.
Büyük Selçuklu Devletinin kurulmasından sonra Artvin, Borçka, Şavşat, Yusufeli ve Ardanuç Selçuklu topraklarına katıldı(l063).Sonraları bölge Moğolların egemenliğine girdi.
Borçka ve çevresi Yavuz Sultan Selim'in Trabzon Valiliği döneminde Osmanlı egemenliğine girdi. 1877-78 Osmanlı – Rus Harbinden sonra Kars, Ardahan, Artvin ve Batum ile birlikte Borçka da Anadolu'dan koparılarak Rus yönetimine bırakıldı. Bu tarihten sonra Borçka ve çevresi sık sık savaşlara sahne olmuştur.

30 Ekim 1918 tarihinde imzalanan Mondros Antlaşması'ndan hemen sonra Batum, Artvin, Borçka ve çevresi İngilizlerce işgal edilmiş, İngilizlerin ayrılmasından sonra da bölgeye Gürcüler girmiştir. Gürcülerin hakimiyeti 9 Şubat l921 yılına kadar sürdü. T.B.M.M. ultimatonu ile Gürcüler bölgeyi terk etmiş, 7 Mart 1921 yılında Borçka, Artvin ve çevresi kesin olarak Anayurda kavuşmuş oldu.
Borçka İlçesi 7 Temmuz l921 tarihinde ilçe olmuş, 26 Haziran l926 tarih ve 877 sayılı kanunla da Bucak haline getirilmiş, 28 Mayıs l928 tarih ve 1288 sayılı kanunla da yeniden İlçe statüsüne kavuşturulmuştur.
İlçe, Karadeniz bölgesinin doğu ucunda, Artvin–Hopa Yolu üzerinde Çoruh Nehrinin kıyısında şirin bir yerleşim yeridir. Yalçın ve geçit vermeyen karlı dağların, gür ormanların, yatakları derin ve hırçın akarsuların yarattığı eşsiz güzelliğe sahip olan Borçka'nın İl Merkezine uzaklığı 32 Km. dir.
Batısı Hopa, güneyi Artvin ve Murgul, doğusu Şavşat, kuzeyi ise Gürcistan Cumhuriyeti toprakları ile sınır oluşturan ilçenin denizden uzaklığı 36 kilometre ve rakımı 125 m.dir.

İlçe topraklarının büyük bir bölümünü sarp ve geçit vermeyen dağlar kaplamıştır. Çoruh vadisi bu dağlık bölgeyi ikiye ayırmıştır. Dağlar, çoğu yerde geniş vadi oluşumların olanak vermeyecek şekilde yüksektir. Söz konusu özellik tarıma elverişli toprakların geniş alanlara yayılmasını da engellemiştir. İlçede ovalık alan bulunmamaktadır. İlçe topraklarının büyük bir bölümünü Doğu Karadeniz sıra dağlarının doğu uzantısı kaplar. İlçenin doğusunda Çoruh vadisinin kuzeyinde yer alan en önemli kabartı 'Karçal Dağı”dır (3414 m). Çoruh vadisinin güneyde yer alan 'Balıklı Dağı Cankurtaran Geçidi ' ile geçit verir. Bu dağların uzantısı olarak yer alan irili ufaklı tepeler İlçe topraklarının engebeli görünümünü sağlar.
Dağ ve tepeleri ayıran derin vadiler, debi ve rejimi yüksek olan akarsu yataklarını oluşturur. İlçenin büyük vadisinde akan Çoruh Nehri, Artvin topraklarına Erzurum sınırlarından girer, Borçka'da Murgul, İçkale, Deviskel derelerini ve nihayet Aralık, Karşıköy ve Güreşen derelerini alarak Muratlı Köyüne geçer ve Gürcistan Cumhuriyeti sınırlarına girerek yurdu terk eder.
İlçenin önemli gölü Aralık Köyü yakınlarında bulunan 'Karagöl”dür. Çevresi ormanlık olup, eşsiz doğal güzelliğe sahiptir. Alanı 50.000 m2'dir. Karçal dağları eteklerinde bulunan 'Yıldız Gölü' ilçenin ikinci gölünü oluşturur.
Borçka İlçesinde Karadeniz iklimi hakimdir. Yaz ve kış mevsimlerinde bol yağış ve ılık hava egemendir.

Bitki örtüsünü ağaçlar ve meralar teşkil eder. Meralar daha çok vadi tabanlarındadır. Dağların vadiye bakan yamaçları Ladin, köknar, çam ağaçlarının oluşturduğu 'orman denizi” ile süslenmiştir. Yüksek kesimlerde ise bu ağaçlara meşe, kestane, kızılağaç gibi yapraklılar karışır. Orman gülleri, orman altı bitkileri ve eğreltiler ormanlık alanlarda dikkatı çeker. Tarıma elverişli arazinin az olması, ormanların tahribine neden olmuştur. Yöre ormanlarının çevre ve yurt ekonomisine katkısı büyüktür.
İlçenin 2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı verilerine göre toplan nüfusu 27.654'dür. İlçe merkezinin nüfusu 9.008, köy nüfusu ise 18.646 kişidir.
Köylerin doğal yapısı, yaşam şartlarını zorlaştırdığından kırsal alanlardan şehir merkezlerine ve genellikle il dışına sürekli göç olgusu görülür.
İlçeye bağlı 1 Belediye, 4 Mahalle ve 36 köy vardır. İlçe merkezinde toplu yerleşim olmasına karşın, köylerde arazi yapısının dağlık olması nedeniyle dağınık yerleşim hakimdir. Tarımsal nüfusun çoğunluğu çay, fındık, tütün ve orman ürünleriyle iştigal etmektedir.
İlçede kamuya ait 1 ve özel sektöre ait 2 çay fabrikası bulunmaktadır.

BORÇKA İLÇE EĞİTİM VE ÖĞRENİM
İlçe genelinde, 2002-2003 Eğitim ve Öğretim yılında 8 adet anaokulu, 26 adet ilköğretim okulu, 1 adet yatılı ilköğretim okulu, 1 adet pansiyonlu ilköğretim okulu ve 2 adet lisede toplam 5.034 öğrenci eğitim ve öğretim görmüştür. Bu kurumlarda görev yapan öğretmen sayısı 239'dur. İlçemizde Gençlik Spor Ilçe Müdürlüğü tarafından işletilen 1 Spor Sahası bulunmaktadır.
BORÇKA İLÇE SAĞLIK

İlçede, 30 yatak kapasiteli 1 adet devlet hastanesi, 110 yatak kapasiteli 1 adet SSK hastanesi, 4 sağlık ocağı ve 26 sağlık evinde sağlık hizmetleri sunulmaktadır. Mevcut sağlık kurumlarında 4'ü uzman 12'si pratisyen 16 hekim, 77 yardımcı sağlık personeli görev yapmaktadır.

BORÇKA İLÇE EKONOMİ
İlçede yaygın olan çay ve fındık üretimi yöre insanın en önemli gelir kaynaklarını oluşturmaktadır. Muratlı Çay Fabrikası, çevre köylerde üretilen çay ürününü işlemektedir. Zengin orman varlığının bulunduğu ilçede 17 marangoz atölyesi bulunmakta olup, bu atölyelerde genellikle 3 kişi çalışmaktadır. Tarımsal Kalkındırma kooperatiflerine ait 4 adet orman ürünlerini işleyen ve özel sektöre ait tesis bulunmaktadır. Yöre insanının önemli gelir kaynakları arasında orman ürünleri istihsali de bulunmaktadır.

İlçede hayvancılığın ekonomik yaşantıdaki payı azdır. Hayvancılık tamamen iç tüketime yöneliktir. Orman köylerinde arıcılık yaygındır. Borçka turizm değeri olan doğal ve tarihi zenginliklere sahip olmasına karşın, ilçede turizm sektörü yeterince gelişmemiştir. İlçe Karçal Dağlarının eteklerini kaplayan geniş yaylalar (Karçal Yaylaları, Küçük Yayla), irili ufaklı tepeler (Vergetil Sırtı), soğuk suları (soğuk su, beyaz su), dere ve gölleri (Karagöl,Yıldız Gölü) ile doyumsuz manzaralar arz eder.

Aralık Köyü sınırları içerisinde bulunan Karagöl, 'orman denizi” içerisinde kapkara deniz görünümlü, alabalığı, buz gibi soğuk suyu ve eşsiz manzarası ile önemli bir kamp yeridir. İlçe, balıkçılık (Alabalık) ve av turizmi (Ayı,Domuz , Çakal, Tilki, Kurt, Dağ Keçisi, Vaşak vb. ) açısından zengin bir potansiyele sahiptir. İlçenin doğusunda bulunan Karçal dağları dağ turizmine oldukça müsaittir. Dağcılar için bir cennet sayılabilecek Karçal dağları (3400 m), eşşiz güzellikteki manzaraları, buzulları, buzul devrinden kalma irili ufaklı gölleri, buzulların erimesinden doğan dereleri, tarihi kemer köprüleri ve yaylaları ile zengin bir turizm potansiyeline sahiptir.

Borçka, Artvin ilinin bir ilçesidir. Bu ilçenin merkezi olan Borçka da aynı adı taşır.

BORÇKA İLÇE KARAGÖL

 Doğu Karadeniz`in en önemli doğa harikalarından biri olup, bölgeyi her yıl yaklaşık 10 bin’den fazla kişi ziyaret etmektedir.

Artvin`in Borçka ilçesine 25 kilometre uzaklıkta bulunan Karagöl, her yıl doğaseverlerin akınına uğruyor.

 TEMA Vakfı`nın örnek projelerinden biri olan `Artvin Camili Kırsal Kalkınma Projesi`nin uygulandığı

 Camili köyünün, 7 kilometresi hariç toprak yolunu takiben ulaşılabilen Karagöl`e gitmek isteyenler, zorlu bir yolculuğun ardından adeta saklı bir cennetle karşılaşıyor.

BORÇKA İLÇE KÖYLERİ

Adagül • Akpınar • Alaca • Ambarlı • Aralık • Arkaköy • Atanoğlu • Avcılar • Balcı • Camili •

 Civan • Çavuşlu • Çaylı • Çifteköprü • Demirciler • Düzenli • Düzköy • Efeler • Fındıklı • Güneşli • Güreşen

• Güzelyurt • İbrikli • Kale • Karşıköy • Kayadibi • Kayalar • Kaynarca • Maralköy • Muratlı • Örücüler • Sülüklü • Şerefiye •

Taraklı • Uğurköy • Yeşilköy • Zorlu

MURATLI KÖYÜ CAMİİ

Cami, Borçka İlçesine bağlı Muratlı (Maradit) köyünün merkezinde bulunmaktadır. H. 1262 (M.1846) yılında Reşit oğlu Aslan usta tarafından inşa edilmiştir. Minberi, Uzunhasan Zade Hüseyin Alemdar tarafından, mahfil katı Sağıroğlu Hüseyin Ağa tarafından yaptırılmıştır.

Caminin tümü ahşap ve gövdesi kaba kısmı kestane ağacından, süslemesi ceviz ağacından olup gövdesine monte edilmiştir. Giriş kapısı, Minber, mihrap, kürsü, mahfil katının sütunları ve köşk çıkışı kısımları oymacılık ve kakmacılık süsleme sanatı ile doludur. Farklı olarak minberde elma, bıçak, gemi, kılıç, silah, arma, hilal, anahtar, mühür ve altı kollu terazi mevcuttur.

1878 sonrasında yaşanan Rus işgali zamanında, iç mekanında bazı tahripler yapılmış ve bundan dolayı onarım görmüştür. Orijinal ahşap minaresi rüzgarla yıkıldığından, günümüzdeki minaresi 1979 yılında yeniden yaptırılmıştır.

DÜZKÖY CAMİİ

H.1266 (M.1850) tarihinde köylülerce inşa edilmiştir. 11.39X10.97 kare planlı caminin altında geçmişte medrese olarak kullanılan bölümü bulunmaktadır.

Harime giriş, kuzey yöndeki son cemaat yeri geçildikten sonra, kuzey iç cephenin orta eksenine yerleştirilen yuvarlak kemerli, iki kanatlı ve üzeri zengin süslemeli ahşap kapı ile sağlanmaktadır. İyi işçilikli ahşap korkuluklara sahip mahfil kanatları ve orta yerinde çıkma yapan köşk bulunmaktadır. Duvardan içe taşıntı yapan ve bu yöndeki mahfil kanadına kadar yükseltilen dikdörtgen çerçeve içinde, yarım yuvarlak formlu mihrap nişi yer almaktadır. İçte ve yanlarda çok abartılı süslemeleri bulunmaktadır.

Ahşap tavanın orta yerinde hafif içe doğru girinti yapan kare çerçeveli göbek süsü yer almaktadır. Cephelerin sadeliğine rağmen kapı kanatlarından başlayıp içteki mihrap, minber, mahfil eteği, korkuluklar, köşk ile tavanı; oyma ve kabartma şeklinde gerçekleştirilen bitkisel, realist, geometrik ve geçmelerden oluşan motiflerle süslenmiştir. Ayrıca bu kısımlar kırmızı, mavi, yeşil ve sarı renkteki yağlı boyalarla kaplanmıştır.

CAMİLİ KÖYÜ CAMİİ

Halen mevcut cami 1855 yıllarında çığ felaketi sırasında yıkılan ve yerine yapılan camidir.

İlk caminin yapılış tarihi kesin bilinmemekte olup, Osmanlı Padişahı II Mahmud (1808-1839) döneminde (Miladı 1819 senesinde) Batum Vilayetinin Macahel Kazasındaki eski ismi Hartvisi, şimdiki ismi Camili Köyü Camisi için yazılan bir İmam-Hatip görevlendirme beratı (Beratı Hümayun) okunmak sureti ile yapılış tarihi ile ilgili yaklaşık bilgilere ulaşılmıştır. Bu berat bilgilerinden hareketle caminin yapılış tarihi Miladı 1819’ dan önce olduğu ifade edilmektedir.

Çığ felaketi sonucu yıkılmış cami keresteleri yeni yapılan caminin tavanında kullanılmış, eksik kalan kısımların köylüler tarafından samanlıklar, serenderler ve ambarlar bozularak 1855 yılında Arhavili ustalar tarafından tamamlanmıştır.

Halen ibadete açık olup 1 adet İmam-Hatip ve 1 adet Müezzin- Kayyım Kadroları ve görevlileri bulunmaktadır.

MARAL KÖYÜ İREMİT CAMİİ

İlk yapılış tarihi bilinmeyen Maral Köyü İremit Mahallesi Camii. 1965’te yıkılıp tekrar şu andaki mevcut camii inşası yapıldı.

Mevcut minaresi 1976 yılında inşa edildi. İçerisindeki oyma ve süslemeler tarihi bilinmeyen eski camiden 1965’deki inşaat sırasında yıkılan eski camiinin malzemelerinden alınarak orijinalliği bozmadan aynen mevcut olan camiye monte edilmiştir.

Caminin mevcut olan giriş kapısı dış cephesi eski orjin boyasıyla durmaktadır. İçerisindeki eski oyma ve süslemeler halk tarafından korumak maksadıyla 1977 yılında yağlı boya ile boyanmıştır. 1996 yılında Caminin dış cephesine yine korumak maksadıyla oluksuz düz sac çakılmıştır.

Yapılış tarihi bilinmeyen eski caminin 1965 den önceki Maral Köyü İremit Mah. (Nacamvar) sırtında olduğu, oradan İremit Mahallesine nakledilmiştir. Eski Camii Macahel bölgesinde üç beratlı camiden biri olduğu söylenmektedir.

BORÇKA TARİHİ KEMER KÖPRÜLERİMİZ

BORÇKA BEĞLEVAN KÖPRÜSÜ

Yapı üzerinde kitabe bulunmadığından kesin olarak hangi tarihte yapıldığı bilinmemektedir. Ancak yörede yaygın olarak bulunan bu tip köprülerin geç Osmanlı döneminde yapıldıkları dikkate alındığında, buranın da muhtemelen XVIII.yy.’ın sonlarında inşa edildiği söylenebilir. Günümüze korkulukları hariç sağlam olarak ulaşan köprü, hemen alt kısmına yapılan betonarme köprüden sonra önemini kaybetmiş olu, yayalara hizmet verecek durumdadır.

Güreşen Köyüne yaklaşık 2,5 km. kala, meskun mahalden uzak, Beğlevan deresi üzerinde bulunan köprü, kuzeybatı-güneydoğu istikametinde olmak üzere, döşeme uzunluğu 20.90 m. Genişliği 2.93 m. ve kemer yüksekliği 8.70 m. Genişliği ise 17.30 m. Olan tek gözlü ve yolun eğimli olduğu köprüler grubuna girmektedir.

İki kademeli sivri kemerle vurgulanan köprü gözünün güneydoğu ayağı ana kaya üzerinde oturtulmuşken, diğer taraftaki dere yatağı içine yerleştirilmiştir. Yolu eğimli olduğundan her iki taraftaki istinad ayakları V şeklinde yükselirken ulaşım kolaylaştırılmıştır.

Korkulukları tamamen yıkılmış olan köprünün tabiyesi toprakla kaplanarak stabilize yol şekline dönüştürülmüştür. Kemerlerinde iyi işçilikli düzgün kesme taş, tampon duvarlarında ise, moloz taş kullanılmıştır. Kuzeybatı yönündeki tampon duvarının bir kısmı sonradan beton perde duvarla sağlamlaştırılmıştır. Her iki kemer ayağının içe bakan başlangıç kısmında ikişer adet barbakan boşlukları bulunmaktadır.

Hemen buranın alt kısmına yapılan betonarme köprüyle önemini kaybeden yapı, genelde sağlam olmasına rağmen, kuzeybatı yönündeki çıkış kısmı, yanından geçen karayolu nedeniyle bir ölçüde tahrip görmüştür.

DEMİRCİLER KÖYÜ ÇHALA KÖPRÜSÜ

Kitabesi bulunmayan yapı, yöredeki bilgilere göre aslen aynı köyden olup Köstence’de Valilik yapmış “ Osman Paşa “ tarafından muhtemelen XVIII.yy.’da yaptırılmıştır.

Demirciler Köyü’nün Handüzü Mahallesi yanında bulunan yapı, Hopa yönünden gelen dere üzerinde bulunmakta olup, Handüzü Mahallesi ile Elmalı Mahallesini birbirine bağlamaktadır. Yapı tek gözlü ve yolunun eğimli olduğu köprüler grubuna girmektedir. Köprü gözü iki kademeli sivri kemerle belirlenmiştir. Kemer düzgün kesme taş, diğer yerleri moloz taşla inşa edilmiştir. Yol döşemesi moloz taştır. Her iki yöndeki korkuluk duvarları sağlamdır.

ARALIK KÖYÜ KÖPRÜSÜ:

Kitabesi bulunmayan yapı, muhtemelen XVIII.yy.’da inşa edilmiştir.

Aralık Köyünün yanından geçen dere üzerinde bulunan yapı, tek gözlü ve yolun eğimli olduğu köprüler grubundandır. Köprü gözü, iki kademeli kemerle vurgulanmıştır. Kemerde düzgün kesme taş, diğer kısımlarında moloz taş malzeme kullanılmıştır. Yol döşemesi de moloz taştır ve korkuluk duvarları da sağlamdır. Günümüzde yayalara hizmet vermektedir.

VANETİ KÖPRÜSÜ :

Kitabesi bulunmayan yapı, muhtemelen XVIII.yy.’da inşa edilmiştir.

Borçka- Hopa karayolunun 3. Km.’sinde, Çifteköprü girişinde dere üzerinde bulunmaktadır. Yapı, iki gözlü ve yolun eğimli olduğu köprüler grubundandır. Köprü gözü iki kademeli yuvarlak kemerle belirlenmiştir. Kemerlerinde düzgün kesme taş, tempan duvarları moloz taştır. Korkulukları bulunmamaktadır. Günümüzde araçlar da geçebilmektedir. Onarım görmüştür.

DÜZKÖY CEVİZLİ MAHALLESİ KÖPRÜSÜ :

Kitabesi bulunmayan yapı, muhtemelen XVIII.yy.’da inşa edilmiştir.

Yapı Borçka- Hopa Karayolu kenarında, Hopa yönünden gelen derenin üzerinde kurulmakta olup, tek gözlü ve yolun eğimli olduğu köprüler grubundandır. Köprü gözü iki kademeli yuvarlak kemerle belirlenmiştir. Kemerlerinde düzgün kesme taş, tempon duvarlarında moloz taş kullanılmıştır. Korkuluk duvarları yoktur. Günümüzde araç geçişini de sağlamaktadır.

GÜREŞEN KÖYÜ KÖPRÜSÜ :

Kitabesi bulunmayan yapı, muhtemelen XVIII.yy.’da inşa edilmiştir.

Köyün girişinde bulunan yapı, dere üzerinde bulunmakta olup, tek gözlü ve yolun eğimli olduğu köprüler grubundandır. Kemerlerinde düzgün kesme taş, tempan duvarlarında ise moloz taş kullanılmıştır. Korkulukları kısmen korunmuştur. Yolu moloz taş döşelidir. Yayaların geçebileceği durumundadır.

EFELER KÖYÜ KÖPRÜSÜ :

Kitabesi bulunmayan yapı muhtemelen ortaçağ dönemine aittir.

Yapı, Efeler Köyü’nün yakınında, dere yatağının kenarında bulunmakta olup, günümüze tek gözü ulaşabilmiştir. Yanındaki derenin genişliği dikkate alındığında birkaç gözü olabileceği ortaya çıkmaktadır. Kemer gözü basık kemerle belirlenmiş olup, kaba yonu taşları kullanılmıştır.